მოგესალმებით ძვირფასო მკითხველებო.ინტერვიუ ავიღე 2011წელს ერთ ერთი ქართველი გეი ბიჭისგან (ადამაინისგან რომელიც მამათა წესითაა დაავადებული)მისი თხოვნით მის ნამდვილ სახელს ვერ ვამხელა ინფორმაცია კომპიდენციალურია.ამიტომ პირობითად გიორგის სახელით მოვიხსენიებ სტატიაში.იმედია საინტერესო იქნება თქვენთვის მისი მონაყოლი.
მე:გამარჯობა
გიორგი:გამარჯობა
მე:დიდი მადლობა რომ ინტერვიუს ჩაწერაზე დამთახმდი.მოდი დავიწყოთ თავიდან როდის შეამჩნიე რო ბიჭების მიმართ ლტოლვა გაგიჩნდა როგორც მე ვიცი პირველ რიგში ამაზე შენ ძმაკაცს და შემდეგ უკვე მისი რჩევით მოძღვარს უამბე იქნებ მკითხველს უამბო შენი ისტორია და ურჩიო რამე.
გიორგი:ხო რთული პერიოდი გავიარე.ქართულ ტრადიციულ ოჯახში დავიბადე და გავიზარდე და ვიზრდები 15 წლის ვიყავი რო შევამჩნიე პირველად საუკეთესო მეგობარს (ძმაკაცს)ვუამბე რო მგონი ბიჭები მომწონდა.საერთოდ თავიდან ჩემი ისტორია ასე იწყება:გაზაფხულის მშვენიერი დილა გათენდა ალბათ ვერც წარმოვიდგენდი თუ რა უმნიშვნელოვანესი დღე თენდებოდა ჩემს ცხოვრებაში რადგან მოხდა ისეთი რამ რაც ჩემს ჩხოვრებაში დიდი ადგილი დაიკავა. დაღათ მაზის ეს ისტორია და ძნელია ჩემთვის გახსენება.დილა დაიწყო იმაზე პიქრით თუ სად და როგორ გამეტარებინა მთელი დღე. მაშინ ეკელსიისგან შორს ვიყავი.მთელი დღე სახლში გავატარე მარტო და როდესაც უკვე აღარ მქონდა იმედი ვინმესთან ერთად სადმე გასართობად წასვლის გამოჩნდა ჩემი უერთგულესი მეგობარი რომელმაც შემომთავაზა ქალაქ გარეთ აგარაკზე წასვლა და იქ დარჩენა 2 დღით.დღით. მე რათქმაუნდა დიდი სიხარულით გავემზადე და წავედით მასთან დაჩაზე. რატომღაც ისე მოხდა რომ, მისი 2 მეგობარი არ გამოუშვეს მშობლებმა.და მარტო ჩვენ 2 ნი წავედით,მაგრამ სახლში იცოდნენ რომ ისინიც მოდიოდნენ. გზაზე მიმავლებმა გადავწყვიტეთ სასმლის, სამწვადის და კიდევ ბევრი რამის აგება რადგან 2 დგე უნდა დავრჩენილიყავით ყველაპერი მოვიმარაგედ რომ სიარული არსად დაგვჭირვებოდა.
აგარაკზე რომ ავედით უკვე შებინდებული იყო უკვე. მე მწვადის შეწვა დავიწყე მან კი სხვა საჭმელებს მიხედა.
ჯერ კიდევ გარეთ ციოდა და ოთახში ბუხარი ავანთეთ, გარეთ საშინელი წვიმა წამოვიდა, სინათლე გაითიშა და სახლში მხოლოდ ბუხარი ანათებდა, სახლი ძალზედ დიდი იყო და ბუხრის სინათლე მარტო მისაღებ ოთახს თუ ანათებდა, მთელი სახლი გადავატრიალეთ და სანთელი ვერ ვნახეთ ვერსად და ჩემმა მეგობარმა "სანდრომ” გადაწყვიტა მაღაზიაში წასვა მე სახლში დავრჩი სანამ ის მოვიდოდა მაგიდას გაშლილს დავახვედრებდი, ასეც იყო სანამ ის მოვიდა მე უკვე ყველაფერი მზად მქონდა და როგორც მოვიდა მაშინვე მაგიდას მიუსხედით.ბუხრის სიახლოვეს მაგიდა იდგა სანთლის შუქით განათებული და მაგიდასთან მხოლოდ ჩვენ ორნი ვისხედით.
ორივე საკმაოდ მშივრები ვიყავით ეგრევე ჩამა დავიწყეთ, ჩამას თან ცოტა დალევა მოყვა. ცოტ ცოტას ვსვავდით რადგან დზალიან არ გვინდოდა დათრობა, მაგრამ სასმელი ისეთ რამეა რომ ორივეს მაგარად მოგვეკიდა და გადავწყვტეთ დაგვეძინა. სახლი საკმაოდ დიდია და მას საკუთარი ოთახო ქონდა, მე კიდევ მისი მშობლების საძინებელში დავწექი. შაკმაოდ ნასვამი ვიყავი დად ა ვერ ვიძინებდი, თან ამასთან ერთად გარედ ისევ საშინლად წვიმდა და საშინლად ელავდა. სადღაც დაწოლიდან 10 წუთის შემდეგ გაიღო ოთახის კარი და სანთლით ხელშI შემოვიდა სანდრო. და იქ მითხრა რო ვუყვარდი მაშინ მეგონა მეღადავებოდა თუმც ამეც მქონდა სიმპატიები.როდესაც მეორე დღე გათენდა ერთმანეთს ხმას ვერ ვცემდით თუმცა ძაან გვინდოდა ერთად.
მე:ერთად?იქნებ დააკონკრეტო
გიროგი:გვინდოდა გველაპარაკა ყველაფერზე რაც გუშინ მითხრა.და გამოვუტყდი მეც რო მეც სიმპათია მქონდა.
მე:ანუ ილაპარაკეთ?
გიროგი:დიახ გარკვეული დროის შემდეგ გადმოდგა პირველი ნაბიჯი.როდესაც თბილისში ჩამოვედი დავურეკე ჩემ ძმაკაცს მოდი მკითხველებს აღარ დავუმალავ და შენ ხარ ის ადამიანი ვინც დამეხმარა და გამარკვია ყველაფერში.ამიტომ სახელით მოგიხსენიებ.
მე:არაა პრობლემა
გიორგი:ვახომ ამიხსნა თუ რატო არ შეიძლებოდა ბიჭის შეყვარება.მიმიყვანა ერთ ერთ მოძღვართან რომელიც დამეხმარა. მათი წყალობით გავიგე ეკლესიის და საეკელსიო ცხოვრებსი ფასი საეკელსიო სწავლებებს დიდი ყურადღებით ვეკიდები.დღეს დღეობით აღარ მაქვს ბიჭებისკენ მიდრეკილება ჩემი მოძღვრის წყალობით მყავს შეყვარებულიც.სამწუხაროდ ამჟამად საქართველოში არ ვიმყოფები.მალე დავბრუნდები.ეს ინტერვიუ იმიტომ მოგეცი რომ ყველა ბიჭმა რომელსაც მსგავსი პრობლემა აქვს მომბაძოს და მოძღვართან მივიდეს ის არ გეჩხუბებათ არც გასცემს არაფერს პირიქით დაგეხმარებათ.შესაძლოა მე ვერ გამებედა გვერძე მდგომი რო არ მყოლოდა თუმცა ის ვიცი რომ ეკლესიურ ცხოვრებაზე კარგი ამ ქვეყნად არაფერია.
მე:დიდი მადლობა გიორგი.მეც იმედი მაქვს რო დაეხმარება ეს სტატია ბევრს
No comments:
Post a Comment